ย้อนเวลากลับไปราวปี พ.ศ. 2492 ท่ามกลางสายน้ำอันเงียบสงบ
บุรุษไปรษณีย์ผู้ทุ่มเท กำลังพายเรือไม้ลำเก่า ผ่านผืนน้ำสีคราม มุ่งหน้าสู่จุดนัดหมาย ณ ริมฝั่งที่เต็มไปด้วยผู้คนรอคอย ชายผู้นี้คือ "ลุงแดง" บุรุษไปรษณีย์ผู้เปี่ยมไปด้วยความทุ่มเท หน้าที่หลักของเขาคือ การนำจดหมายจากผู้ส่ง มุ่งหน้าสู่ปลายทาง ผ่านเส้นทางสายน้ำอันคดเคี้ยว เรือไม้ลำเก่า เปรียบเสมือนพาหนะคู่ใจที่ลุงแดงใช้มาเนิ่นนาน บนเรือเต็มไปด้วยจดหมายมากมาย บ้างผูกด้วยเชือกอย่างมิดชิด บ้างวางเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ แต่ละฉบับล้วนแฝงไปด้วยเรื่องราว ความทรงจำ และความปรารถนาของผู้คน รอยยิ้ม ของลุงแดงคือสัญลักษณ์แห่งมิตรภาพ
ลุงแดง รับจดหมายทุกฉบับด้วยความทะนุถนอม เก็บรักษาไว้บนเรืออย่างดี ก่อนที่จะพายเรือต่อไป มุ่งหน้าสู่จุดหมายปลายทาง แสงแดด สาดส่องยามบ่าย ผืนน้ำระยิบระยับ ลุงแดงพายเรือด้วยความตั้งใจ มุ่งมั่นที่จะนำจดหมายไปส่งให้ถึงมือผู้รับ สายน้ำ ไหลรินผ่านกาลเวลา
เรือของลุงแดงยังคงล่องลอย บนหน้าที่อันยิ่งใหญ่ นำพาความปรารถนาของผู้คนให้ไปถึงปลายทาง เรื่องราวของลุงแดง เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งของบุรุษไปรษณีย์ในอดีต ที่ทุ่มเททำงานด้วยความเสียสละ มุ่งมั่นที่จะส่งมอบจดหมายไปยังผู้รับ ผ่านเส้นทางอันยากลำบาก พวกเขา เปรียบเสมือน "ฮีโร่" ผู้เชื่อมโยงผู้คนไว้ด้วยกัน ผ่านตัวอักษรบนกระดาษ ปัจจุบัน เทคโนโลยีการสื่อสารพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว บทบาทของบุรุษไปรษณีย์แบบดั้งเดิมอาจเปลี่ยนแปลงไป แต่ "จิตวิญญาณของการอุทิศตน" ยังคงอยู่เสมอ บุรุษไปรษณีย์ ทุกคนต่างทุ่มเททำงานด้วยความตั้งใจ มุ่งมั่นที่จะนำส่งสิ่งของไปยังผู้รับอย่างปลอดภัย พวกเขา เปรียบเสมือน "สะพานเชื่อม" ที่เชื่อมโยงผู้คนให้ใกล้ชิดกัน แม้จะอยู่ห่างไกลแค่ไหนก็ตาม
อ่านต่อได้ที่ https://board.postjung.com/1554586
0 ความคิดเห็น